De zoon van mijn leerkracht fotografie is een soort multimediawonder.
Hij trad in de voetsporen van zijn vader, maar is nog veel verder gegaan.
Enkele jaren geleden heeft hij deze kortfilm gemaakt. Dat was nog maar het begin en ik blijf het een topper vinden.
Persoonlijk geloof ik heel sterk dat deze jongeman het zal maken. Als hij zich ergens in vast bijt laat hij niet meer los.
Kijk ook maar eens naar zijn turnen. Is dat niet ook een vorm van kunst? Voor mij wel.
De wereld is aan de jongeren. Hail to Nils Valkenborgh!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten