Would You… Could You… In a Tree?

Als er 1 plaats in de wereld zou zijn waar ik gezellig zou willen gaan eten met mijn Linkerpoot David, zou het hier wel zijn. Pure poëzie.

Would You… Could You… In a Tree?

It is every kid’s dream to one day make the coolest tree house and live in it. In Okinawa, Japan, that dream has become one person’s reality… except they made it a restaurant instead of a home.

Just north of the Okinawa airport on highway 58, the restaurant sits perfectly on top of a massive Gajumaru tree’s huge branches about 20 ft above the ground and looking out over the ocean.

The restaurant has a reputation of being quiet and elegant, while serving some of the best Japanese, Thai, Korean, Chinese and Indian food in all of Okinawa.

Customers have to climb a spiral stairway to get to the restaurant.

AAF - Affordable Art Fair

Onlangs volgde ik een facebook-pagina van een fotograaf, Luc Dratwa genaamd. Hij stuurde geregeld uitnodigingen om zijn tentoonstellingen bij te wonen via FB-mail.
Op een gegeven moment zei hij dat hij nog tickets had voor zijn vernissage en vroeg wie er nog wilde. Ik stelde me onmiddellijk kandidaat en 2 dagen later zaten de tickets in onze bus.

Toen we er aankwamen vielen onze monden open. Het was geen kleine vernissage, zoals we gedacht hadden, maar de Affordable Art Fair in Tour & Taxis in Brussel!

http://www.affordableartfair.be/

We hebben daar de prachtigste dingen gezien. Allemaal cubicles van Kunstgallerijen met het ene mooie voorwerp naast het andere. Schilderijen, beeldhouwwerken, foto's, tekeningen, juwelen, lusters en hippe hebbedingen. Zeer Arty Farty allemaal. En vooral spectaculair om zien natuurlijk. Affordable, dat hangt nog van het persoonlijke budget af natuurlijk, als je 5000 EUR affordable kan noemen.
Na 2 uren onze ogen uitgekeken te hebben gingen we zeer vermoeid maar vooral voldaan naar huis.
Nog van dat!!

Hier zijn mijn persoonlijke highlights van de beurs:

--> Ray Ceasar (NY)
http://www.raycaesar.com/

Mijn man is niet zo'n voorstander van dergelijke kunst, maar persoonlijk ben ik er dolenthousiast over. Ieder zijn meug natuurlijk. Ik vraag me af hoe het exact gemaakt werd. Het is computer art, maar ik vermoed dat de tekeningen eerst met de hand gemaakt worden en dan pas met de computer bewerkt. Het is echter maar een wilde gok.

--> Bastien Carré (Fr)
http://www.bastiencarre.com/

De mooiste LED verlichting ooit, in de vorm van constellaties. Moest ik geld teveel hebben, wist ik wel wat er hier aan ons nederige plafonnetje zou hangen. Het juiste woord is: MAGISCH.

--> Alexander Nicolas (Fr)
http://www.alexandrenicolas.com/

Een artiest uit Toulouse die exact dat had gemaakt, wat ik in 2005 zocht om iets op een kunstzinnige manier te conserveren. Destijds kon geen enkele beeldhouwer me zeggen hoe het moest. Iedereen zei dat het onmogelijk was een stoffen voorwerp in een soort plexivorm te conserveren, omdat het vocht zou opslorpen. En ziehier, 2011: Mr Alexandre Nicoloas, mijn persoonlijke goeroe. Het synthetisch kristal doet het hem. Geen luchtblaasje of anomalie te bespeuren, perfect afgewerkte doorschijnende vierkanten met allerlei voorwerpen erin verwerkt, waaronder ook, jawel, stoffen.

--> Jeremy Blincoe (Australië)
http://www.jeremyblincoe.com/

Mijn ding. Totally!! Jeremy Blincoe maakt het soort fotografie waar ik zelf naar streef, nl. fantasierijke HDR (High Dynamic Range) fotografie. Zo onecht dat ik er spontaan van begin te kwijlen. Mijn excuses hiervoor. Ai Laaik.

--> Jürgen Altmann (DE)
http://www.juergenaltmann.com/

Mooie fotografie. Zeer plastisch, zowel de mode-, sport- en vrije fotografie. Bovenal heel mooie belichting.

--> Eric de Ville (BE)
http://www.ericdeville.be/

Het spijt me, weer fotografie. Het mag niet eentonig zijn, maar je mag niet vergeten dat fotografie nu eenmaal mijn ding is. Het zal dus ten allen tijde domineren.
Het werk van Eric de Ville viel me op door de volgende werken:

Links wapperen de papieren zo mooi en zacht in het rond, het lijkt wel echt. Rechts zien we de smeltkroes van gebouwen in Brussel (natuurlijk weer in mijn favoriete HDR-modus), ook niet te versmaden.

--> Charles Fazzino (USA)
http://www.fazzino.com/

Over het algemeen ben ik niet zo pop-art-achtig. Maar toen ik de werken van Charles Fazzino zag, was ik helemaal verkocht. Wat een pure, prachtige kitsch. Zo mooi gedaan. Ik ben helemaal verkocht.

--> André Sanchez (Fr)
http://www.sanchezandre.com/

Een 'vette combo' van illustratie en fotografie. Ik kan het alleen maar toejuichen.

--> Joseph Klibansky (NL)
http://www.josephklibansky.nl/

Digitale mixed media. Niet te doen. Magnifiek.

--> Tanguy de Le Hoye (BE)
http://www.tanguydelehoye.be/

Hoeveel superlatieven kan men gebruiken? Oude gebruiksvoorwerpen een nieuw leven geven. En wat voor een nieuw leven. Kan het nog beter?

Dit waren voor mij de werken die er voor mij persoonlijk boven de rest uit kwamen.

Ik wil last but not least nog even de deelnemende gallerijen vermelden:

DEELNEMERS 2011

Duitsland

Dreipunkt Edition - Munich

België

Antonio Nardone - Brussel
Art Cézar - Rotselaar
Artfriendly Gallery - Brussel
Art Gallery 826 - Knokke-Zoute
Art 'n Pepper Galerie - Verviers
Atelier d'Artistes - Sart Messire-Guillaume
Automates Galerie - Brussel
Balastra - Balâtre
Bollart
Collectif 10/12 - Brussel
CréaHM - Brussel
DCA Gallery - Bruxelles
d'Haudrecy Art Gallery - Knokke-Zoute
Espace Art 22 - Brussel
Fine Arts Collection - Liers
Galerie Baltazar - Brussel
Galerie Jos Depypere - Kuurne
Galerie Libre Cours - Brussel
Frans Vanhove Art Gallery - Leuven
Gallery Garden - Brussel
Meensel - Zelem-Halen
Image 2 - Brussel
Jacob - Sauveniere
Jonas Gallery - Brussel
Mazel Galerie - Ixelles
MH Gallery - Brussel
Modart - Brussel
More Gallery - Beveren
Pili Pili Art Gallery - Knokke-Zoute
Samuel Maenhoudt Gallery - Knokke-Zoute
Thesk8room.com - Brussel
Tom Joye - Art Center - Namur
United Art Contemporary Gallery - Brussel
Winwood gallery - Meeuwen-Gruitrode
Xavier Ronse Gallery - Mouscron
Young Gallery - Brussel , Knokke-Zoute

China

Dayang's Art - Shanghai

Spanje

Galeria Gaudi - Madrid
Galerie Hella Maria Höfer Puerto Andratx - Mallorca
Le Siants Galerie - Barcelone
Omnium Ars - Platja d'Aro
Villa del Arte - Barcelone

Frankrijk

Art Jingle Contemporary - Paris
Colorfield Gallery - Paris
Editions Remy Bucciali - Colmar
Envie d'art - Paris
Galerie Art City - Paris
Galerie Artima - Paris
Galerie Cécile Charron - Paris
Galerie Dufay-Bonnet - Paris
Galerie François Giraudeau - Les Portes en Ré
Galerie Minsky - Paris
Galerie Robaglia - Paris
Galerie S - Quimper
Gismondi Art - Paris , Antibes
Jour et Nuit - Paris
Le Salon Français des Arts - Paris
Livart Art Contemporain - Paris
LM Galerie - Paris
Ltd Gallery - Vincennes
Maison des muses - Rueil Malmaison
Mondapart - Boulogne-Billancourt
Paint is Back - Paris
Richard Nicolet - Oppède en Luberon
Voz'Image - Boulogne-Billancourt

Israel

Contempop Expressions Art Gallery - Tel-Aviv

Italië

Galerie Studio' di Giovanna Simonetta - Milan
Galleria Pananti - Florence
Palma Arte Gallery - Alseno

Nederland

Aicart & Aijtink - Hilversum
Art-Melvy Gallery - Nijlande
ARTITLED! Contemporary Art - Herpen
Galerie Chiefs & Spirits - Den Haag
Galerie The Art Tree - Amsterdam
De Kunstsalon - Utrecht
Fine Fleur Art Gallery - Amsterdam
Galerie Beeld - Den Haag
Galerie Patries Van Dorst - Leiden
Galerie Sophie Maree - Den Haag
Kap Pur Gallery - Tilburg
Look For Art - Amsterdam
Ronen Art Gallery - Amsterdam
Sixty One Gallery - Amsterdam
The Art Shop - Amsterdam
Travelling Art Company - Den Haag
Triple X Art Gallery - Breda
Victoria Kovalenchikova Gallery - Amsterdam
Wanrooij Fine Art - Arnhem

Singapore

Debony Art - Singapore

Verenigd Koninkrijk

Alicia David Contemporary Art - London
Bicha Gallery - London
Bleach Box - Cambridge
Cube Gallery - Canterbury Kent
First Contemporary - London
Quantum Contemporary Art - London
The French Art Studio - London

USA

Living with Art - New-York
Raquelle Azran Vietnamese Fine Art - New York
Artered - New York

Union Match

De zoon van mijn leerkracht fotografie is een soort multimediawonder.
Hij trad in de voetsporen van zijn vader, maar is nog veel verder gegaan.

Enkele jaren geleden heeft hij deze kortfilm gemaakt. Dat was nog maar het begin en ik blijf het een topper vinden.

Persoonlijk geloof ik heel sterk dat deze jongeman het zal maken. Als hij zich ergens in vast bijt laat hij niet meer los.
Kijk ook maar eens naar zijn turnen. Is dat niet ook een vorm van kunst? Voor mij wel.

De wereld is aan de jongeren. Hail to Nils Valkenborgh!

UNE SAISON EN ENFER

UNE SAISON EN ENFER
Jean-Pierre Pijls
25 februari 11 > 22 april 11

http://www.coalface.be/nl/photography/exhibitions/future/

"Le photographe Jean-Pierre PIJLS a suivi des supporters du Standard durant une saison (2009-2010)."

Jean-Pierre zat in de garde die na mij aan fotografie begon. In 2010 heeft hij de Pierre Cox prijs voor fotografie gewonnen, dus wilde ik uiteraard zijn tentoonstelling zien!

Aan de Stedelijk Academie voor Schone Kunsten ontvingen 125 leerlingen hun getuigschrift in het laatste jaar middelbare graad, hogere graad en specialisatiegraad. Traditiegetrouw worden daarbij ook de academieprijzen “Pierre Cox” en “Robert Vandereycken” toegekend indien het volledige œuvre van de afstuderende opgemerkt wordt door de externe jury omwille van de uitzonderlijke kwaliteit.

De winnaars van de academieprijzen “Pierre Cox” en “Robert Vandereycken” ontvangen € 250 geschonken door de Stad Hasselt. Dit jaar werd er 1 student genomineerd en werd de Prijs “Pierre Cox uitgereikt aan Jean-Pierre Pijls van het atelier fotokunst die afstudeerde onder leiding van Carlo Valkenborgh.

“Kroontje op ’t werk”, is de jaarlijkse prijs die uitgereikt wordt aan een leerling van het 6de jaar Middelbare Graad jongeren die minstens vier schooljaren deze graad heeft gevolgd. De prijs “Kroontje op ’t werk” wordt beloond met een geldsom van € 125 geschonken door de Stad Hasselt. Dit jaar ontving Catherine Geypen deze prijs. Zij studeerde af in de klas van Jesse Cox.

Op de foto van links naar rechts: Carlo Valkenborgh, leraar fotokunst; Jean-Pierre Pijls, winnaar Prijs “Pierre Cox”; Luc Steegen, directeur academie; Catherine Geypen, winnares “Kroontje op ’t werk” en Jesse Cox, leraar middelbare graad beeldende vorming jongeren.

Ik vond het heel belangrijk, ook al ging het over voetbalsupporters, en ik ben absoluut geen voetballiefhebber. Integendeel. Voetbal doet mijn haren ten berge rijzen. Moderne oorlogvoering. Het is voor mij het substituut van de arena van weleer (vergeef me voetballiefhebbers).

Maar het ging hier wel degelijk over fotografie! Foto's vol enthousiasme, kracht en passie. Alles geven: VOETBAL.

Heel fijn om er geweest te zijn, geweldig om de passie te zien, zowel van de fotograaf als van de gefotografeerden.

Het is fijn om te zien hoe de medestudenten van het SASK uitgroeien tot echte waardige fotografen. Daarom was het ook hartverwarmend dat de speech gegeven werd door onze enige echte leerkracht van fotografie, Carlo Valckenborgh.

We hebben er weer tal van bekenden ontmoet en het publiek beperkte zich natuurlijk niet alleen tot fotografen, amateurs en voetballiefhebbers. Ook enkele beeldhouwers waren aanwezig. Mijn respect voor hun stiel.

Een heerlijke avond. Weer inspirerend en zinneprikkelend.

Knippen, kleuren en plakken

Na het aanleren van het schrijven van het woordje kip heb ik de leerlingen een tekening van een kip gegeven die ze naar believen mochten versieren.

Ik had pluimen, blaadjes, crêpe en tal van andere dingen voorzien. Je ziet zo welke leerlingen dit geweldig vinden en zich creatief helemaal laten gaan (think out of the box: we tekenen er ook eieren en andere dingen bij) en welke leerlingen nog iets te onzeker zijn en gewoon hetzelfde proberen te doen wat ik gedaan had.

Het is wel fijn om die knutselopdrachtjes eerst thuis te proberen en dan klassikaal te laten doen. Lang geleden dat ik nog van die dingen deed.

Een beetje creativiteit in de klas

Vandaag mijn eerste les gegeven. Met name over "de kip".

Ik had een mandje met eieren, echte pluimen (van de kippen van de buren) en een broedende dino klaargezet. Waarom een dino? Wel, omdat de kip (en vogels in het algemeen) de rechtstreekse afstammeling van de dinosaurus is. Leuk om de les mee te beginnen (bedankt Joost!).

Naar aanleiding daarvan kon ik het verhaal 'op de boerderij' voorlezen. Dit werd gevolgd door het vertellen uit een prentenboek.

Als verwerking kregen de kinderen een blad met een tekening van een haan, kip en kuiken erop, samen met een blad met allemaal woordjes die bij 1 van de 3 zouden kunnen passen (zoals broeden, heeft een grote kam, legt geen eieren..). De kinderen moesten de woordjes uitknippen en bij de juiste tekening opkleven. Daarna mochten ze de tekeningen inkleuren.

Als volgende opdracht kregen ze 6 afbeeldingen van de cyclus van de ontwikkeling van de kip die ze moesten uitknippen en op volgorde op een gekleurd blad kleven. Vervolgens mochten ze de tekeningen ook inkleuren.

In dit stadium kan je er zo de motorisch vaardige en minder vaardige kinderen uitvissen..

Het was een leuke, boeiende, kleurrijke les.

World Press Photo: winnaars

Prachtig fotografie, maar ik word er toch elk jaar even niet goed van. er is zoveel ellende in de wereld..

http://www.boston.com/bigpicture/2011/02/world_press_photo_winners.html

Niet van de Poes: de kat in het kinderboek (Literair Museum Hasselt)

De nieuwe tentoonstelling van het Literair Museum Hasselt heet Niet van de poes! De kat in het kinderboek, want katten miauwen in massa's kinderboeken, in hoofd- en bijrollen. Sluip op kattenpootjes rond en ontmoet gekke poezen, boze poesjes, brave en ondeugende katjes, gelaarsde katten en nog veel meer. Miauw!

De tentoonstelling toont een verzameling oude en nieuwe kinderboeken over katten. In vitrines liggen bijzondere oude kattenboeken: sprookjesboeken, verhalenboeken en pop-upboeken. Nieuwe kattenboeken zijn te vinden in de gezellige leeshoek. Aan de muren hangen originele poezenillustraties uit de collectie van het Literair Museum en van de illustratoren Kristien Aertsssen, Jan Jutte, Katrien Matthys, Sebastiaan van Doninck, Fiep Westendorp en Albertine Zullo.

Een kamer is gewijd aan sprookjes als De gelaarsde kat - je vindt er ondermeer prachtige oude Epinalprenten.

De leerlingen van de Stedelijke Academie voor Schone Kunsten te Hasselt uit het kinderatelier van Lieve Claesen lieten zich door de illustraties inspireren en maakten poezen in klei en papier-maché. Ook deze kunstwerkjes zullen in de tentoonstelling te zien zijn.

Voor kinderen van 5 tot 12 jaar zijn er allerlei kattige opdrachten opdrachten bij de tentoonstelling. Ook al ben je allergisch voor katten: hier kan je zonder niesbuien tussen de poezen je hartje ophalen.

Persoonlijk vond ik het niet gemakkelijk de aandacht van de kinderen erbij te houden. Ik moest diverse verhaaltjes voorlezen die aan de opdrachten gekoppeld waren en .. hoeveel verhaaltjes kan je in oorverdovend lawaai voorlezen en verstaan natuurlijk.

Het waren prachtige boeken en fenomenaal mooie illustraties. Ik ben toch blij dat ik met het klasje ben meegegaan, zo had ik 2 vliegen in 1 klap. Ik kon leren een groep begeleiden en blijvend boeien en ik kon genieten van de mooie tentoonstelling (wel tegen een iets sneller tempo dan gewoonlijk).

Muzische momenten: Wijdeland 09-02-2011

Eindelijk was het nog eens zover. Ik kon terug naar mijn klasje en mocht ze 'entertainen'.

Na de rekenles heb ik een bewegingsmoment ingelast. Gewapend met de CD van K3 kon ik aan de slag. De kinderen moesten per 2 gaan staan. Ze mochten elk zelf kiezen wie nr 1 en wie nr 2 was. Zolang de muziek speelde mocht nr 1 dansen en nr 2 moest nr 1 exact nadoen. Zodra de muziek stopte, moest nr 1 in een gekke houding springen en nr 2 dat ook nadoen. Hier liep het een beetje mis..
Het dansen op zich vonden ze geweldig, maar ik had de indruk dat ze het ofwel niet leuk vonden dat de muziek stopte, ofwel vonden ze het spelletje op zich niet leuk.
2 Meisjes dansten blijkbaar niet zo graag want ze bewogen amper (ze hadden wel niet zelf kunnen kiezen wie langs hen stond, dus misschien konden de 2 elkaar ook niet goed uitstaan, dan kan ook natuurlijk) en 1 jongen begon te huilen. Hij is licht autistisch en het was te chaotisch voor hem. Ik heb hem beloofd dat ik een tafeltent zal maken en hij mag er zich volgende keer in terug trekken.
Op zich was het wel een succes want de kinderen hebben lekker gedanst en waren heel ontspannen achteraf. Ik denk dat ik volgende keer gewoon het spelelement weg zal laten en dat ze gewoon 3 minuten mogen dansen. Het gaat sowieso om het bewegen, of het al dan niet in spelvorm is maakt misschien niet zoveel uit. We zullen zien.

Later op de dag heb ik de kinderen geschminkt en mochten ze elk individueel op de foto. Dolle pret verzekerd. De bedoeling is dat ik een fotocollage zal maken in de vorm van een 5, omdat op het schoolfeest het 5-jarig bestaan van het Wijdeland zal worden gevierd. De 'vijf' is al af, maar nu nog versiering en tekst verzinnen.

Na de speeltijd nog een groepsfoto. Daar was ook iedereen voor te vinden!

En net voor het naar huis gaan... natuurlijk... een verhaaltje. Ik had het boekje Piet Stoer wil een draak bij. Ik had het op voorhand getimed en het duurt 11 minuten alvorens het uit is.
De kinderen mochten zich op de mat in de zithoek nestelen zodat het een comfortabele bedoening werd. Wat vonden ze het fijn! Ze hingen 11 minuten lang aan mijn lippen.

Hanne zei dat ik het uitstekend had gedaan dus ik blonk ook wel een beetje.

Wat een leuke, creatieve dag! Dat gaan wel meer doen.

Kunstkring Alkarte

Onze toetreding tot de kunstkring van Alken is een feit.

We hebben een aantal werken moeten voorleggen die door het comité 'aanschouwd' en goed bevonden werden. Dat is heel heugelijk nieuws.

Vanaf nu zijn wij eigenlijk dus ook pas echte Alkenaren!

Ben Heine

A talented illustrator and photographer, Ben Heine has put together an amazing ongoing project called ‘Pencil Vs Camera.’ His creative thinking combines both art and pictures portraying two different things within the same scene. Ben creates a strong perspective for the viewer by expertly matching the lines of the background scenery. These visual impacts have become a favorite among artists and photographers.

http://www.benheine.com/pencilvscamera.html

Les muzische vorming van 05/02/2011

De les muzische vorming was ontzettend leerrijk. Door elkaar in kleine groepjes (hoekenwerk) met elkaar over bepaalde dingen te laten overleggen, kom je zoveel van de anderen en van jezelf te weten. Een heel wereld van mogelijkheden gaat open.

Aan hand van deze opdrachten leer je de materie helemaal opentrekken. Je bekijkt alles vanuit verschillende standpunten. Anders dan je vanuit jezelf zou doen. Je gaat veel dieper overal op in en komt op steeds meer ideeën.

Handenarbeid, tekenen, foto/film/media, muziek, spel, taal, beweging en zelfs erfgoed worden geanalyseerd. Wat kan je bvb voor het thema moederdag doen met elk van bovenstaande aspecten?

Onze groep kreeg ook de kans om te brainstormen over de volgende vragen:

--> Wat is muzische vorming? Wat is kunst? Waarom is het de moeite waard in het onderwijs? Het bestaansrecht van muzische opvoeding in het onderwijs. Wat levert het op?

We kwamen tot het besluit dat iets kunst is als er een stukje van jezelf in wordt gelegd, als je jezelf hierdoor kan uitdrukken.

Kinderen leren met behulp van muzische vorming om te gaan met hun innerlijke gevoelens. Ze leren de dingen vanuit een ander perspectief te bekijken.

Persoonlijk moet ik dan denken aan een documentaire over creatieve therapie die ik ooit gezien heb. De leerkrachten van bepaalde leerlingen hadden aan hand van hun tekeningen een vermoeden dat er iets niet snor zat. Via creatieve therapie kwamen allerlei dingen aan het licht. Vervolgens kon men op die manier de kinderen helpen zich beter te uiten of dingen te verwerken.

Muzische vorming is dus niet onbelangrijk in het onderwijs en daarbuiten, aangezien het een middel is om zichzelf en zijn gevoelens uit te drukken.

Daar waar geen woorden voor zijn, kan men kunst gebruiken!

Door middel van muzische vorming kunnen kinderen zichzelf zijn, ze worden geprikkeld en bloeien open. Ze leren een bepaalde grondhouding en expressievormen aan. Ze zijn vrij in hun handelen.

Op het einde van de les volgende er een kringgesprek, waarbij elke groep zijn bevindingen mocht geven. Zo een kringgesprek is altijd zo interessant. Je ontdekt hierbij dat sommigen net dezelfde stimulansen nodig hebben dan jou. In mijn geval is dat terugkoppeling met anderen. Erover kunnen praten. Gezamenlijk brainstormen.
Joost bracht me bijvoorbeeld op een geweldig idee wat mijn lesvoorbereiding van de kip betrof. De kip is namelijk een rechtstreekste afstammeling van de Dino. Ze hebben hetzelfde DNA. Hoe leuk kan je lesintroductie over kippen zijn? "Dit is een Dino. Vandaag zullen we het dus hebben over KIPPEN".
Sommigen vonden het ook nog wat vroeg om uitgebreid muzisch les te geven, maar er werd ons gezegd dat we klein kunnen beginnen. Je moet het in de eenvoud leren zien.

Muzische vorming is geen doel op zich, maar een middel.

Torenhoog en mijlenbreed : luister-CD

Torenhoog en mijlenbreed is een boek uit 1969 van de schrijfster Tonke Dragt

Similair aan Avatar, héél similair. Ik vond het aanvankelijk wel fijn om naar te luisteren, maar toen het steeds meer op Avatar begon te lijken, vond ik het moeilijker te blijven volgen.
Dit boek werd lang voor de strip van Avatar uitgegeven, maar als je de film al gezien hebt, is het anders om terug te grijpen naar het boek (indien Avatar op dit boek gebaseerd is, ik weet het echt niet, maar ik vermoed het).
Het boek heeft een raar einde.

Omschrijving
Naar wouden heeft Edu zijn hele leven al verlangd. Op aarde zijn de bossen inmiddels verdwenen, en daarom is hij planeetonderzoeker geworden. Hij wil naar Venus, waar nog wel wouden zijn.
Op Venus hebben de mensen zich echter teruggetrokken onder een veilige koepel. Ze zijn bang voor alles wat met de natuur te maken heeft. En de gevaarlijke wouden zijn verboden toegang voor iedereen!
Daar verzet Edu zich tegen. Hij wil zelf ervaren wat volgens de computers zo gevaarlijk zou zijn en gaat wandelen in het woud.
Het gevaar blijkt heel anders te zijn dan hij ooit had kunnen vermoeden...
Dit boek werd bekroond met de Nienke van Hichtumprijs en in 1990 door NRC Handelsblad uitverkoren als een van de allermooiste jeugdboeken.

Prijzen

In 1971 won dit boek de Nienke van Hichtumprijs, en in 1995 kreeg het de Buxtehuder Bulle. Ook werd het in 1990 door het NRC handelsblad uitgeroepen tot een van de allermooiste jeugdboeken.
[bewerken]De wereld van de toekomst

Torenhoog en mijlenbreed speelt zich af in de verre toekomst, in een wereld waarin mensen volledige controle hebben over het weer en de aarde vrijwel één grote stad is. De wouden en bossen zijn verdwenen en de meeste dieren zijn uitgestorven. Het leven der mensen staat onder nauwgezette controle van de D.A.W. ofwel Dienst van Algemeen Welzijn. Alles, van de kleur van gebouwen tot voedselinname, is keurig gereguleerd voor het welzijn van de mens. Psychologen en artsen houden regelmatig onderzoeken en zorgen ervoor dat iedereen zich normaal gedraagt en zich aan de wet houdt. Huisrobots zorgen voor het welzijn van hun meesters en vrijwel niemand kan meer lezen of rekenen aangezien het toch niet nodig is. Ruimtevaart is een paar sprongen vooruit gegaan en zowel de Maan als Mars zijn normale bestemmingen voor planeetonderzoekers. Behalve deze twee hemellichamen is er één planeet in het bijzonder waarin de wetenschappers zijn geïnteresseerd: Venus.
[bewerken]Venus

Venus staat (in het boek) bekend als een gevaarlijke planeet, vol met wouden, bergen, rivieren, en alles wat op aarde al lang is verdwenen. Venus is bewoonbaar; er zit zuurstof in de lucht en voor het grootste gedeelte van de tijd is de temperatuur dragelijk. Het gevaar van de planeet zit echter in de bomen. De wouden vallen alle niet-plantaardige stoffen aan, alle robots en ruimtesloepen die te dicht in de buurt komen worden aangetast en worden vernietigd als ze te dicht in de buurt blijven. De enige menselijke nederzetting op de planeet is een grote plexiglas koepel die voortdurend moet worden opgeknapt om aan het proces van vernietiging te ontkomen. Vanaf de koepel is de afstand tot het woud minimaal 3 mijl (een mijl is in dit boek 5.5 kilometer). Voor de tijd van het verhaal waren er meerdere kleine koepels en was het nog toegestaan om zonder helm naar buiten te gaan. Ooit werd er gevist in een stroom bij de koepel, totdat er geen vissen meer zwommen. En nog vroeger werd er met boten gevaren op de zeeën van Venus, totdat gigantische zoogdieren genaamd spuitvissen de schepen aan begonnen te vallen. In de tijd van het boek wonen alle onderzoekers in de grote koepel, buiten de 3 mijl afstand gaan is verboden, en de hele planeet wordt als vijandig beschouwd.
[bewerken]Samenvatting van het verhaal

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details van de plot en/of de afloop van het verhaal.
Dit boek gaat over Edu Jansen, ofwel planeetonderzoeker Elf. Edu heeft de rare zet gedaan om een tweede verblijf op Venus te vragen, terwijl de meeste planeetonderzoekers er zo ver mogelijk van weg willen blijven. Dit maakt hem meteen verdacht voor de psychologen, vooral omdat zijn dossier aangeeft dat hij veel vragen stelt over wouden en bossen. Edu is niet bepaald dol op de D.A.W. (Dienst Algemeen Welzijn) en probeert zijn werkelijke redenen voor de plaatsing te verbergen. Dit is vrij moeilijk omdat hij, als eerste nummer in de reeks 11-20, ook de leider van het team van onderzoekers is. Hij kent al veel mensen op Venus, zoals Igor, de radiocommandant van de koepel. Edu en Igor zijn allebei verliefd op Petra, een mooie psychologe in de koepel. Als de tijd op Venus verstrijkt merkt Edu dat zijn vroegere wil naar de wouden sterker is dan ooit. Hij heeft dromen over wezens die hem roepen en over hoe prachtig de wouden zijn. Uiteindelijk, als hij in een ruimtesloep over de wouden heen vliegt, neemt hij het besluit om te gaan landen en te kijken. Hij doet alsof de sloep verongelukt, en landt in het woud. Terwijl hij loopt ziet hij de mooiste dingen, en hij de gedachte om zijn ruimtepak af te doen blijft door hem heen spoken. Hij weigert om toe te geven en ploetert door in het pak totdat hij buiten bewustzijn raakt. Als hij wakker wordt ligt hij naakt in de rivier en er zit een groen, mensachtig wezen aan de kant van het water. Nadat Edu over de schok heen komt ontdekt hij dat het wezen vrijwel vloeiend Eurikaans spreekt. Het wezen stelt zich voor als Firth, en legt uit dat hij een woud-Afroini is. De Afroini zijn de oorspronkelijke bewoners van Venus, en de planeet heet eigenlijk Afroi. Na een paar vragen over hoe Firth menselijke talen heeft geleerd komt Edu erachter dat alle Afroini telepathisch zijn. Na een tijdje steeds op bezoek te gaan bij de Afroini, in medewerking met de opdrachtgevers in de koepel, ontwikkelt Edu ook de gave om gedachten te lezen. De Afroini, eentje in het speciaal: Firth, helpen hem om dit te controleren, en te gebruiken. Dan vraagt Firth om een oude bekende op te zoeken. Iemand die drie jaar geleden ook op Venus/Afroi gestationeerd was, namelijk Jock Martijn. De Afroini stuurden gedachten naar Jock Martijn en hij hoorde ze maar hij had het niet door. Hij dacht dat het zijn eigen gedachten waren. Als Edu weer terug komt op aarde gaat hij Jock zoeken. Hierover lees je meer in het vervolg: Ogen van tijgers (dit heb ik niet meer beluisterd of gelezen).

Muzisch momentje thuis

Ja, ook thuis zijn er muzische momenten. Muziek, zo belangrijk. Je kan niet vroeg genoeg beginnen zeg ik altijd. En dat 1 dag na zijn botox-injecties. Doe het hem maar eens na! :)

Rupsje nooit genoeg

DE MOOISTE DIERENVERHALEN
Auteur: Eric Carle

ISBN: 9789047601302

Met muziek van Paul Hock en Ronald Schmitz

De wereldwijd geliefde verhalen van Eric Carle zijn nu ook te beluisteren. Wat een belevenis voor de allerkleinsten onder ons. Met de volgende klassiekers van deze kunstenaar voor kinderen:

Rupsje Nooitgenoeg
De krekel die niet tsjirpen kon
De luiaard die niet lui was
Het eenzame vuurvliegje
Het vervelende lieveheersbeestje
De kakelbonte kameleon

en nog veel meer.

Deze CD heb ik in de auto opnieuw en opnieuw en opnieuw en opnieuw (x 1000) samen met Floran geluisterd. Het is een verzameling van prachtige verhalen helemaal op kleuter-niveau. Het gaat erg traag, de teksten worden vaak herhaald en de verhaaltjes gaan gepaard met heel rustgevende muziek. Een aanrader voor alle kleuters. Als je ook een kindje met wat autistische trekjes hebt, weet dan dat je bepaalde verhalen steeds opnieuw moet afspelen ;)