Gedurende het eerste deel van de voorstelling wist ik eigenlijk niet van welk hout pijlen maken. Wat... was... dat? Mijn ogen prikten alsof ik uren had geweend en ik begreep niets van de lange, lege pauzes die zich voordeden. Ik begreep wel, dat deze persoon een perfecte lichaamsbeheersing had. Ondanks het feit dat hij zich amper bewoog, kon je het wel uit zijn sporadische bewegingen opmaken.
Voor degenen die TRON gezien hebben: als je je even in TRON-land wil begeven, echt, ga dit zien! Je onderscheid werkelijkheid amper van de computerwereld. Je zit er midden in. Compleet 'gedigitaliseerd'!
Gedurende het tweede deel van de voorstelling echter liet Hiroaki Umeda al zijn kunnen zien. De combinatie van zijn perfecte lichtshow met zijn lichtsnelle, perfect gecontroleerde lichaamsbewegingen deed mijn mond gewoon openvallen van verbazing.
Waar ik in het eerste deel twijfelde tussen helemaal slecht of helemaal goed, besloot ik op het einde toch te gaan voor een staande ovatie! Ik kan alleen maar zeggen: wow!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten