vrijdag 5 oktober 2012

De muze is alomtegenwoordig

Gisteren ging ik met mijn dochter naar de winkel. Plots begon ze boven in de winkelwagen te dansen. 
Ik spitste mijn oren en hoorde de beats van een leuk nummer. 

In de drankrayon nam ik haar tengere handjes vast en begon met haar te dansen.
Mensen keken ons ongelovig aan. 
Het gevoel was geweldig. Ik voelde me vrij. Vrij van alle verplichtigen, van alle zever, alle vooroordelen, normen en waarden. 
Lekker dansen als je lekkere muziek hoort. Wat willen we meer in dit leven? 
Zijn we hier om te werken, schone schijn op te houden, al onze plichten na te leven of... 
kunnen we gewoon even dansen in de winkel als er mooie muziek op is alstublieft! 
En zeg nu zelf, welke waarden primeren?


1 opmerking:

  1. Kern van de Muzische Mens... De meesten gebruiken kinderen als excuus, om onder de beoordelende blikken uit te komen - als je immers je kind bij je hebt "dan is het normaal"... Als je in de winkel danst op de muziek die jij alleen hoort, in de regen die alleen jij voelt, en glimlacht om de rozen die alleen jij ruikt... moet je de mensen dan zien kijken :-D
    Waarom kan zoiets in een simpele dorpsstam nog wel?...

    BeantwoordenVerwijderen